استناد و استناددهی در ارزیابی‌های حوزۀ هنری: مسائل و چالش‌ها؛ مطالعه موردی رشته نقاشی

هدف: هدف اصلی پژوهش شناسایی تفاوت‌های موجود میان شیوه استناددهی و نوع مدارک مورد استناد در حوزه‌ی هنر، به‌ویژه نقاشی است. روش‌شناسی: روش این پژوهش ترکیبی است. بخش کمّی پژوهش، شامل روش‌های پیمایش توصیفی، پیمایش در متون و منابع و تحلیل محتوای کمّی است و بخش کیفی شامل تحلیل محتوای کیفی، روش کتابخانه‌ای و مصاحبه کیفی است. جامعه پژوهش اعضای هیئت علمی گروه نقاشی دانشگاه‌های هنر سطح شهر تهران است که طی سال‌های 1384-1394 دارای تولیدات علمی بودند. یافته‌ها: مهم‌ترین مدارک برای استناددهی توسط هنرمندان رشته نقاشی، کتاب فارسی، کتاب انگلیسی، مقاله مجله فارسی و وب سایت‌ها هستند. نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن است که استنادهای رسمی در حوزه هنر رایج نیست بلکه استنادها از نوع پنهان هستند. همچنین به لحاظ متفاوت بودن نوع منابع اطلاعاتی، عمر منابع اطلاعاتی و نیز استفاده از استنادهای پنهان استناددهی در این حوزه بسیار متفاوت‌تر از سایر حوزه‌ها است. همچنین نتایج نشان داد میان نظرات افراد نمونه هدفمند، در خصوص انواع مدارک مورد توجه برای استناددهی با آنچه که در رزومه‌هایشان دیده می‌شود، تفاوت معنی‌داری وجود دارد.